Edinborrow, edinburrow, edinbrah, EDINBURGH!!

Vorig weekend ben ik samen met Marieke naar Edinburgh gegaan, de hoofdstad van Schotland. Als je je nou afvraagt hoe je het uitspreekt, ik zou je vertellen ik heb geen idee! Eerst dacht ik dat je het moest uitspreken zoals het er stond. Maar goed dat is natuurlijk hartstikke Nederlands. Ik spreek het nu maar uit als Edinburrow. Maar er zijn ook mensen die Edinbrah zeggen, dat is volgens mij het Schotse accent.
Maar wat is Edinburgh mooi zeg! Haast geen woorden voor. Al die gebouwen zijn stuk voor stuk prachtig. Volgens mij zaten daar de werelds beste architecten. En dan zonder gezegd te hebben dat het ook nog een super schone stad is.
We kwamen daar op vrijdagmiddag helemaal bepakt en bezakt aan. Ik had natuurlijk weer teveel meegenomen voor een weekendje weg. Ik ben daar zo slecht in he..
We gingen eerst maar eens langs een informatie punt. We werden geholpen door zo’n ongelofelijk nors mens, je kunt het haast geen geholpen worden noemen. Iemand die bij voorbaat al begon te zuchten, zonder ook maar boe noch ba gezegd te hebben, want dan had je haar al teveel gevraagd. Geen wonder dat we ook na 2 minuten alweer buiten stonden. Toen waren we van plan om naar het hostel te gaan, waar we dat weekend zouden slapen. Nou dat was nogal een opdracht. Ik had van te voren een plattegrondje uitgeprint, wat gewoon papier verspilling was, want ik kan toch geen plattegronden lezen. En Marieke was er ook niet zo’n held in. Dus tja, daar stonden we dan midden in Edinburgh met plattegrond in de hand niet wetende of we dat hostel, nog voordat het weekend voorbij zou zijn, zouden vinden. Volgens mij hadden we het na zo’n driekwartier/ uur gevonden. Het hostel waar we verbleven heet Bugdet Backpackers. Het was een leuk hostel met veel jonge mensen van over de hele wereld.
Leuk aangekleed, met een bar en chill room, gewoon een leuk hostel. Maar de kamers en badkamer waren daarentegen weer een tegenvallertje. Maar ach, dat was ook te verwachten.
Voordat we naar Edinburgh gingen hadden we wat mensen gevraagd die al eens in Edinburgh geweest waren, wat we nou perse moesten doen als we daar waren. En meerdere mensen raadden ons aan om de ghost tour te doen. Dat scheen super eng, maar ook leuk te zijn. Dus dat gingen we die vrijdag avond dus doen. In het verleden zijn in Edinburgh allemaal nare dingen gebeurt en dat werd ons dus tijdens die tour vertelt en duidelijk gemaakt. De gids liet ons allemaal moordwapens zien van vroeger en legde uit hoe dat dan te werk ging. Gelukkig verstond ik niet alles van wat die man zei, want er stonden wat vrouwen naast mij die bijna liepen te kokhalzen. Ook liet de man ons de ondergrondse ‘spookstad’ van Edinburgh zien. Het was er donker, erg benauwd en vies nattig. Het schijnt dat daar geesten rondzweven, maar daar moet je maar in geloven. Ik vond het in ieder geval een naar idee dat daar in het verleden mensen geleefd hadden. Maar of ik de tour nou zo eng vond, nee. Het was een leuke tour om te doen, want de gids liet ons ook belangrijke dingen zien van Edinburgh, maar ik vond het niet bepaald eng. Toen de tour afgelopen was, zijn Marieke en ik naar het kasteel gelopen. Want dat zag er heel gaaf uit. Het kasteel was namelijk verlicht, omdat het donker was toen de tour afgelopen was. Ik hou echt van kastelen, dus ik ben ik het juiste land. Het stikt hier van de kastelen! Ook het Edinburgh Castle was super! Het bijzondere aan dat kasteel is dat hij natuurlijk erg mooi is, maar hij staat ook op een dode vulkaan.
Daar gingen we zaterdag vroeg in de ochtend ook weer als eerste naartoe. Zodat we het nog beter konden bewonderen. En natuurlijk waren er veel ‘peace teken’ gebarende chinezen aanwezig. Kon ook niet missen. Maar ze kunnen tenminste wel fatsoenlijke foto’s maken.
Ook gingen we een stadstour doen, georganiseerd door mensen van ons hostel. Wat erg leuk gedaan was, deze gids gaf ons gelukkig niet ellenlange verhalen vol met informatie wat je toch weer vergeet, maar hij zei de belangrijkste dingen en maakte veel grapjes. We kregen Old- en New Town te zien, met de belangrijkste punten. Old Town heeft de stijl van een middeleeuwse stad, met gebouwen uit midden 16e eeuw. En New Town is gebouwd in de 19e eeuw en heeft een Georgiaanse architectuur. Tenminste dat is wat ik er van begrepen had. We hebben langs de Royal Mile gelopen, dat vormt het hart van Old Town. Het is een hele lange weg, met allemaal interessante dingen. Aan de ene kant van Royal Mile ligt Edinburgh Castle. En aan de andere kant van Royal Mile ligt het Holyrood Palace. Dat is een van de paleizen waar queen Elizabeth II verblijft als ze in Schotland is.
Ook hebben we Calton Hill gezien. Een veel bekeken plek in Edinburgh, want als je het een soort van beklommen hebt, heb je uitzicht over de stad. En daar vlakbij staat ook het National Monument of Scotland. Hebben we ook gezien. Ze noemen het ook wel Edinburgh’s Shame, want het is een onvoltooid monument.
Verder zijn er ook super veel winkels! Echt alles wat je maar kunt bedenken. Ook hebben ze overdreven veel winkels met geblokte sjaals van cashmere wol, kilts en schotse spullen. Je wordt gewoon gedwongen om wat te kopen, want waar je ook kijkt, je ziet overal van die sjaals hangen. Dus ik heb er ook maar meteen 2 gekocht. Was ik ook meteen van het gezeik af, of ik nou wel zo’n sjaal zou kopen of niet. Want die gedachte kreeg ik dus bij iedere winkel die ik passeerde. En dat waren er nogal veel..
Dat hadden we dus ook nog gedaan op de zaterdag, gewoon een beetje door de stad lopen en wat winkeltjes bekijken. We hadden ook een goede fudge winkel gevonden. Dat is trouwens typisch schots, fudge. Fudge is zachte karamel, echt hemels. In die winkel lieten de mensen dus zien hoe dat gemaakt werd. Nou dat is topsport zou ik jullie vertellen. Ze hebben namelijk een hele tafel vol met zoete gelei en dan roeren ze dat met grote platte lepels, totdat het gelei van structuur veranderd en harder wordt. Ook hadden we de vrouw met de meeste piercings gezien, ze staat in het Guinness World Record boek. Als je al haar piercings wilt tellen, tel je er waarschijnlijk maar liefst 9500. Echt knots gek die vrouw. Ook gewoon even 9500 piercings. dat wil je toch niet?! Nou goed, ze verdient er goud geld mee volgens mij.
Op zondag de laatste dag in Edinburgh hebben we de Arthur’s Seat beklommen. Dat is een vulkanische berg. En op de top van de berg staat dan Arthur’s Seat. Dat was echt heel gaaf. We beklommen het samen met twee Amerikaanse meisjes die we hadden leren kennen. Sommige stukken waren aardig pittig, maar we kregen er een mooie beloning voor terug. Je had namelijk een prachtig uitzicht over heel Edinburgh. En het was op zondag ook heel zonnig, wat alles 10 x zoveel mooier maakt. ☺
Nadat we de berg beklommen hadden gingen we nog heel snel even wat winkels af, waar we nog wat leuke dingen hadden gezien. En daarna was het alweer tijd om terug te gaan naar onze lieve hostfamilie’s en ons ‘mentaal’ voor te bereiden op de maandag. Kortom het was een super weekendje met Marieke! Veel gezien en gedaan en ik hou van Edinburgh!

xoxoxo